Gdy pies szczeka w samochodzie

Najczęstszą przyczyną szczekania psa w samochodzie jest stres związany z nowym nieznanym miejscem o dziwnym zapachu; miejsce to jest w dodatku ruchome. Inne, częste przyczyny szczekania to  np. ekscytacja perspektywą spaceru lub potrzeba stróżowania.

Na początku staramy się przyzwyczaić psa do przebywania w pobliżu samochodu. Należy określić odległość, w której pies czuje się bezpiecznie, czyli nie okazuje lęku. Jeśli widzimy, że pies z rezerwą podchodzi do auta, zwracamy uwagę na siebie, klik, smakołyk. Pies winien być na smyczy. Dając co jakiś czas smakołyk, bawiąc się z psem jakąś zabawką (np. przeciąganie sznurem), zbliżamy się do samochodu. Otwieramy drzwi samochodu, dalej bawimy się przy otwartych drzwiach, potem siadamy w nim, przywołujemy psa, trzymając w otwartej ręce jego ulubiony przysmak. Gdy podejdzie, by go wziąć, chwalimy go, pozwalamy na odebranie nagrody. Koniec sesji.

Na następnej sesji powtarzamy czynności, ale pies dostaje swój ulubiony przysmak dopiero, gdy postawi przednie łapy w samochodzie, dokładamy mu wtedy drugi i trzeci, całą garść. Możliwe, że pies wtedy wejdzie do auta, lecz jeśli nie, nie zmuszamy go do tego. Koniec sesji.

Podczas następnej sesji przywołujemy psa, będąc w samochodzie, pies dostaje nagrodę za podejście, a następnie kolejne za postawienie czterech łap w samochodzie. Jeśli pies nie okazuje zdenerwowania nową sytuacją, dokładamy mu kong, tak aby mógł spokojnie wydobyć z niego przysmak w niedługim czasie. Gdy pies zje zawartość konga, nagradzamy go wspólną zabawą przy aucie. Koniec sesji.

Na kolejnej sesji przywołujemy psa do samochodu, w którym znajduje się już  kong, ale tak wypełniony, by wydobycie z niego przysmaku zajęło psu więcej czasu. Gdy pies zajmie się zapamiętale kongiem, zapalamy silnik samochodu. Jeśli pies dalej zajmuje się przysmakiem, przejeżdżamy kilka metrów. Natomiast widząc, że jest nadmiernie podekscytowany (ale jeszcze nie szczeka), po włączeniu silnika dorzucamy mu smaczny kąsek, ewentualnie kilka następnych przy ciągle zapalonym silniku. W ten sposób przyzwyczajamy psa do nowych odgłosów i przemieszczania się pojazdu. Koniec sesji. Ważne jest, aby pies, wtedy gdy zapalamy silnik (lub przejeżdżamy autem),  miał bardzo atrakcyjny i zajmujący go przedmiot.

Gdy pies czuje się już dobrze w aucie, wydłużamy czas przebywania w nim (również w samotności) i odległość przemieszczania.

Jeśli problem dotyczy samego szczekania w aucie, a pies wchodzi do niego bez problemu, odwrażliwianie zaczynamy od momentu wejścia psa do auta. Jeśli  tylko znajdzie się w aucie, klik, smakołyk. Cisza jest nagradzana smakołykiem lub zabawą. Pies winien spostrzec, że szczekanie w żaden sposób nie powoduje naszego zainteresowania, a cisza jest opłacalna. Oczywiście użycie konga jest bardzo pomocne.

W tych ćwiczeniach ważne jest, by stopniowo zwiększać poziom trudności, nigdy nie przekraczając bariery lęku. Warunkiem powodzenia terapii jest takie dobranie natężenia bodźca, które nie powoduje ataku strachu, aż do momentu, gdy strach zupełnie znika (ewentualnie utrzymuje się w zdrowych granicach).

W efekcie samochód staje się jednym z przyjemniejszych miejsc i z czasem, systematycznie możemy wycofać nagrody w postaci smakołyków.